U Svečanoj sali Doma Vojske Srbije javnosti je predstavljena knjiga Branka Bogdanovića „Konstruktori i pešadijsko oružje Srbije 1804–2019“ u izdanju Medija centra Odbrana.
Svečanoj promociji je, pored brojnih zaljubljenika u naoružanje i oružje, prisustvovao dr Nenad Miloradović, pomoćnik ministra odbrane za materijalne resurse, koji je, ističući značaj vojne industrije Srbije 19. i 20. veka za sveukupnu industrijalizaciju zemlje, rekao da Bogdanovićeva knjiga donosi obilje tehničkih podataka dragocenih za istoričare i istraživače proizvodnje srpskog oružja.
Nastala kao rezultat dugogodišnjeg istraživanja dokazanog poznavaoca istorije i razvoja srpskog naoružanja, posebno pešadijskog streljačkog oružja, knjiga Branka Bogdanovića, obiluje ne samo zanimljivim, do sada nepoznatim istorijskim i biografskim podacima o konstruktorima i inovatorima pešadijskog oružja, već i mnoštvom tehničkih detalja o njihovoj izradi, modernizaciji i poboljšanjima.
Detaljne biografije pomalo zaboravljenih konstruktora učinile su reprezentativnu monografiju omažem ljudima koji su svoju karijeru, ali i život posvetili razvoju oružja, a mnoštvo tehničkih ilustracija doprinelo je sveukupnom značaju knjige koja donosi istorijat ravoja pešadijskog oružja od Prvog ustanka do danas.
Pored ostalih, predstavljene su najstarije puške perkusione sprednjače, zatim ostraguše iz 1841. godine, višenamenske puške rađene u Topolivnici 40-ih godina 19. veka, puškomitraljezi, automati i pištolji…U vojnoj industriji Srbije konstruktori su ostavili značajan trag na unapređenju i razvoju streljačkog oružja.
U knjizi su prvi put na jednom mestu objavljene biografije četrdesetak srpskih konstruktora oružja i inovatora koji su domaće, ali i inostrano pešadijsko oružje učinili efikasnijim i modernijim, kao i više od 900 crteža i ilustracija inovacija kojima su značajno unapredili tehničke karakteristike pešadijskog oružja.
Detaljno su prikazana prva streljačka oružja srpske proizvodnje, izrađena još u kragujevačkoj Topolivnici sredinom 19. veka, ali i najmodernije automatske puške, mitraljezi, ručni bacači raketa, nastali kao proizvod domaće pameti.
U pogonima Namenske industrije Srbije razvoj naoružanja odvijao se u skladu sa finansijskim mogućnostima zemlje, što nije uvek bilo u skladu sa željama korisnika oružja, pa su konstruktori i inženjeri podsticani na unapređenje postojećeg naoružanja i inovacije.
Takav trend zadržan je do današnjih dana, a priznanja za pronalaske i modernizaciju pešadijskog oružja stizala su iz celog sveta.
Odolevajući brojnim izazovima i društveno-ekonomskim nedaćama koje su bile neizbežni pratilac razvoja zemlje tokom dva veka njene savremene istorije, Namenska industrija Srbije, zahvaljujući njenim inženjerima i konstruktorima, opstala je u malom krugu najrazvijenijih i najmodernijih grana domaće privrede. Nesumnjivi međunarodni ugled srpskih proizvođača oružja, inženjera i inovatora, doprineo je i povećanju izvoza na svetsko tržište.
Pored dr Nenada Miloradovića i autora, o knjizi Branka Bogdanovića „Konstruktori i pešadijsko oružje Srbije 1804–2019“, govorili su recenzent dr Milić Milićević iz Istorijskog instituta u Beogradu i urednik knjige Mirjana Sandić.
