8. Bitka kod Galipolja
Britanska opsesija Crnim morem, Bosforom i Dardanelima, dovela je do još jednog teškog poraza. Tokom Prvog svetskog rata snage Antante pokušale su da ovladaju dominantnim Galipoljskim poluostrvom kako bi mogle da krenu prema Carigradu i na taj način iz rata izbace Otomansko carstvo. Borbe su započele 25. aprila 1915. godine, a okončale su se posle gotovo deset meseci, devetog januara 1916. godine potpunim povlačenjem savezničke vojske. Žrtve komandantske nesposobnosti i snobizma generala postale su ekspedicione snage. Njih su mahom sačinjavale trupe Ujedinjenog kraljevstva van Engleske. Bili su to vojnici Irske, Australije i Novog Zelanda. Reč je o dobrovoljcima, neregularnoj vojsci i u engleskoj štampi to se smatralo glavnim razlogom neuspeha. Iako je ova operacija odvratila Osmansko carstvo od daljeg širenja sukoba na Bliskom istoku, ostaje činjenica da su Britanci mogli ove trupe mnogo delotvornije da upotrebe na Zapadnom frontu jer su Rusi svakako vezivali ruke Turskoj. Do danas u Engleskoj, toponim Galipolje predstavlja simbol velikog, nepotrebnog suludog stradanja. Najveći deo borbi vođen je u zalivu Suvla. Ovu bitku Turci zovu ”Bitka kod Čanakale” (Çanakkale Savaşı), a njoj je na britanskoj strani poginulo 220.000 vojnika, odnosno 59% sastava. Turci su, prema britanskim izvorima, imali više gubitaka – 251.000 ljudi ali je činjenica da su odbranili svoju teritoriju i do današnjeg dana prolaz kroz Bosfor i Dardanele zavisi samo od njihove dobre volje da ispoštuju međunarodne ugovore.
