Američki admiral: “Kina upravo sprovodi najveće gomilanje vojne moći u istoriji čovečanstva”

NR Kina izvodi najveće jačanje vojne moći od vremena Drugog svetskog rata, moguće najveće u svetskoj istoriji, izjavio je šef Indo-Pacifičke komande SAD, admiral Semjuel Paparo.

Do maja meseca, admiral Paparo je bio komandant Pacifičke flote SAD. Paparo je zamenio admirala Džona Akilina, koji je predvodio Indo-Pacifičku komandu od 2021. godine.

Admiral Samuel Paparo, Head of U.S. Indo-Pacific Command:

The People’s Republic of China is undergoing the largest military buildup since World War II—perhaps the largest in history.

China now supplies 70% of machine tools and 90% of semiconductors that fuel Russia’s war… pic.twitter.com/hMv9qGJ3j9

— Clash Report (@clashreport) October 28, 2024

Njegov prethodnik takođe je ukazivao na snažno jačanje vojne moći Kine, uključujući mornaričke brodove, avione pete generacije, raketne snage, kao i kapacitete u sajber prostoru i svemiru, zajedno sa nuklearnim potencijalom.

Obojica admirala smatraju da “svi Amerikanci treba da budu zabrinuti zbog brzine i obima onoga što se događa u Kini”. Očekivano, admiral Paparo u svom govoru nije izostavio da osudi navodnu kinesku pomoć Rusiji, međutim, to ćemo ovoga puta ostaviti po strani.

Ranije smo pisali da je Kina postala peta država koja poseduje nuklearno oružje. Pritom, Kina je pribegla lukavstvima pa čak i ucenama kako bi ostvarila svoj cilj.

Po prvi put, kineski lider Mao Cedung upoznao se sa principima i rezultatima nuklearnog oružja još u decembru 1949. godine, kada je stigao u Moskvu na proslavu 70-ti rođendan Staljina. Tokom tog susreta, lider Sovjetskog Saveza prikazao je kineskom gostu film sa probama atomske bombe.

Tvrdnje kakve prenose američki admirali nisu izrečene prvi put. Naime, Paparo je zapravo samo ponovio ono na šta pokušavaju da nas upozoravaju donosioci odluka na zapadu već dugi niz godina. Međutim, tvrdnje je teško precizno oceniti jer analiza otvara različite moguće metode za procenu rasta vojne moći, a da ne govorimo o ambicijama.

Admirali nisu upravu u vezi “najvećeg vojnog jačanja u istoriji”

Ipak, na osnovu uobičajene interpretacije „najvećeg vojnog jačanja“ od 1945. godine, čast pripada SSSR-u u periodu od 23 godine, od 1962. (Kubanska raketna kriza) do 1985, kada je trajao globalni sukob sa Sjedinjenim Državama i vojna konfrontacija sa Kinom na zajedničkoj granici.

Kada uporedimo jačanje SSSR-a u tom periodu od 23 godine sa jačanjem Kine u sličnom vremenskom razdoblju, između 2000. i 2023. godine, zaključak je očigledan.

Kinesko vojno jačanje nije samo manje u smislu komparativnog rasta u ključnim kategorijama vojne sposobnosti (nuklearne bojeve glave, interkontinentalne rakete, podmornice i glavne površinske borbene jedinice), već su konačni brojevi kojima je Kina došla na kraju svog 23-godišnjeg vojnog jačanja daleko manji od onih koje je SSSR dostigao 1985. godine.

Na primer, SSSR je 1985. godine imao 40.000 nuklearnih bojevih glava, dok Kina 2023. godine ima samo 500. SSSR je 1985. imao deset puta veći broj interkontinentalnih i raketa lansiranih s mora nego što Kina ima danas.

Kina trenutno sprovodi modernizaciju i verovatno proširuje svoje snage, ali poređenje u okviru 23 godine između Kine (2002-2025) i sovjetskog perioda (1962-1985) verovatno se ne bi značajno promenilo.

Za sada, kao što nam istorija to pokazuje, tvrdnje zapadne propagande nisu potkrepljene činjenicama. Sa druge strane, ukoliko pokušamo da predvidimo budućnost, vrlo je verovatno da za uznemirenost admirala ima osnova.

SAD takođe ispred

Još jedan kandidat za „najveće vojno jačanje od 1945.“ su Sjedinjene Američke Države u 23 godine od 1949. do 1972. godine. Ovaj period počinje neposredno nakon početka Hladnog rata 1948. godine, potpisivanja Severnoatlantskog pakta 1949. i pobede Komunističkih snaga u Kineskom građanskom ratu iste godine.

Tokom tog perioda, SAD su vodile dva velika lokalna rata: u Koreji i Vijetnamu. Kraj tog perioda obeležava detant između SAD i SSSR-a i Kine, kao i sporazumi o ograničenju strateškog naoružanja između SAD i SSSR-a.

Tabela 1 ispod nudi poređenje brojeva za odabrane kategorije vojnih platformi i nuklearnih bojevih glava na kraju tri različita vojnog jačanja u periodima od po 23 godine. Podaci pokazuju da američki admirali ne mogu da tvrde kako Kina ima najveće vojno jačanje od 1945. godine i da se nalazi daleko iza SSSR-a i SAD po tom pitanju.

Namera donosioca odluka na zapadu da koriste frazu „najveće vojno nagomilavanje“ u vezi sa Kinom je da impliciraju da je to najveća vojna ili strateška pretnja sa kojom su se SAD i njihovi saveznici suočili od 1945. godine.