Zahtevom američke mornarice iz 1947. godine za nabavkom lovačkog aviona koji će za pet minuta nakon potvrde cilja, da presretne i uništi neprijateljski avion na visini od 15240 m i analizom nemačkih istraživanja, došlo se do zaključka da je delta krilo najbolje rešenje za brz lovac-presretač koji bi imao motor na mlazni pogon. Američka kompanija Douglas je pobedila na konkursu sa projektom D-571 koji je nastao pod rukovodstvom Eda Hajnemana (Ed Heinemann) i 16. decembra 1949. godine je dobila narudžbinu za izradu dva prototipa.
Prototipovi su dobili oznaku XF4D-1 i 21. januara 1951. godine u bazi Marok (Muroc), kasnije poznatijom pod imenom Edvards (Edwards) je poleteo prvi prototip pod komadom Lerija Pejtona (Larry Peyton). Prototipovi su zbog nedostupnosti motora Westinghouse J-40, bili opremljeni motorima Allison J35-A-17 sa 22,3 kN potiska, da bi kasnije dobili Westinghouse XJ40-WE-6, a nakon njih i XJ40-WE-8. Ipak, zbog problema u razvoju motora XJ-40, odlučeno je da serijski avion imaju ugrađene Pratt & Whitney J57-P-2 motore.
Prvi serijski primerak je poleteo 5. juna 1954. godine i imao je sistem za kontrolu vatre Aero- 13 i radar APQ-50A koji je radio u X području. Ulazak u operativne jedinice mornarice i marinaca je počeo tek u aprilu 1956. godine jer su ceo program kočili problemi oko motora, štaviše, čak 38 letelica je bilo uraĎeno bez motora jer se čekalo koji će motor biti ugrađen.
Iako je ime Skyray dobio po morskoj raži – Manti na koju je izgledom podsećao, među vazduhoplovcima je bio poznatiji po imenu Ford (ef-four-de=F4D). Ovaj, u to vreme jedinstven avion, sa zaobljenim delta krilom je bio relativno kratko u službi. Povučen je iz upotrebe 1964. godine. Skyray je napravljen za presretanje na velikim visinama sa fantastičnom brzinom i uglom penjanja, pa je u to vreme oborio niz rekorda:
- Penjanje na 15000 metara pod stalnim uglom od 70 sepeni za 2 minuta i 36 sekundi.
- Prvi avion baziran na nosačima aviona koji je dostigao brzinu 1211 km/h.
- Prvi mornarički i marinski avion koji je dostizao 1 mah u horizontalnom letu.
- Penjanje na 10000 stopa za 56 sekundi.
Varijanta F4D-2N koji je trebao da ima brzinu od dva maha je dobio oznaku F5D Skylancer, ali projekat nije nikada zaživeo.
F4D Skyray je takođe poslednji lovački avion Douglas Aircraft Company pre spajanja sa McDonnell Aircraft i nastanka McDonnell-Douglas. Ukupno je napravljen 421 primerak ovog aviona, a osim službe u američkoj mornarici i marinskom korpusu, sluţio je i u svemirskoj agenciji NASA.
- Proizvođaĉ: Douglas Aircraft Company.
- Namena: Jednomotorni mlazni palubni lovački avion, jednosed.
- Verzije: XF4D-1 (posle 1962. YF-6A, prototip; dva primerka), F4D-1 (posle 1962. F-6A, jednosedi lovac, 419 primeraka), F4D-2 (F4D-1 sa motorom J57-F-14), F4D-2N (F4D-2 sa većim nosem), F5D Skylancer.
- Pogonska grupa: Jedan turbomlazni motor Pratt & Whitney J-57-8B, potiska bez dopunskog sagorevanja 45,00 kN, a sa dopunskim sagorevanjem 71,80 kN.
- Dimenzije: Razmah krila 13,80 m; duţina 10,21 m; visina 3,96 m; površina krila 52,00 m2; m.pr. 7268 kg; m.maks. 12300 kg.
- Karakteristike: Brzina – maksimalna na visini 1200 km/h. Brzina krstarenja 741 km/h. Brzina penjanja 93 m/s. Operativni vrhunac leta 17000 m. Taktički radijus dejstva 483 km. Maksimalni dolet 1930 km.
- Naoružanje: Četiri topa kalibra 20 mm Colt Mk-12-0 sa po 65 granata, dva IC VRP V-V AIM-9B/C Sidewinder ili dva lansera NRZ kalibra 70 mm FFAR ili dve bombe mase po 907 kg.
- Razvoj: Prvi let prototipa 21. januara 1951. godine. Prvi let serijskog aviona 5. juna 1954. godine. Prvi skvadron kompletiran 1956. godine. Do decembra 1958. godine proizvedeno ukupno 421 avion, kad je završena i serijska proizvodnja. Povučen iz naoružanja 1964. godine.
- Korisnik: SAD.
