Vojska Ukrajine po prvi put u istoriji tvrdi da je oborila bombarder Tu-22M3 ali i rakete H-22 i H-69

Ukrajina je prvi put oborila Tu-22M3, prema Glavnoj obaveštajnoj upravi ukrajinske vojske (GUR), ruski strateški bombarder je uništen protivvazdušnim sistemom S-200.

Ruski zvaničnici su ujutru 19. aprila saopštili da se, zbog „tehničkog kvara”, Tu-22M3 srušio na teritoriju Ruske Federacije nakon izvršenja borbenog zadatka. Na snimku se vidi kako se letelica okreće oko svoje ose dok brzo pada ka zemlji.

See more

Ruski bombarder verovatno Tu-22 pao u južnoj Rusiji istočno od Krima pic.twitter.com/RdI0W4jrer

— Oruzje Online (@oruzjeonline) April 19, 2024

Međutim, sada ukrajinski zvaničnici tvrde da je pravi razlog nesreće drugačiji.

Nekoliko sati nakon događaja, ukrajinske odbrambene snage počele da tvrde da su u petak, 19. aprila, oborile ruski dalekometni strateški bombarder Tu-22MZ i to sa sovjetskim PVO sistemom S-200.

Komandant Vazduhoplovstva Oružanih snaga Ukrajine Nikolaj Oleščuk takođe tvrdi obaranje ruskog vojnog aviona Tu-22M3, nosača krstarećih raketa H-22.

Izvor u ukrajinskim specijalnim službama izjavio je medijima da je „GUR ponovio operaciju i oborio (letelicu Tu-22) na isti način kao i A-50”.

Sagovornik je pojasnio da je za napad korišćen sistem PVO S-200, iako S-200 zvanično nisu u borbenoj službi Oružanih snaga Ukrajine, pošto su rashodovani 2013. godine. Maksimalni domet S-200 sistema je 300 km.

Podsećamo, 19. aprila se vojni avion Tu-22M3 srušio u Krasnogvardskom okrugu Stavropoljskog kraja Ruske Federacije, obavestio je gubernator Stavropoljskog kraja Volodimir Vladimirov.

Obaranje bombardera potvrdilo je i Ministarstvo odbrane Ruske Federacije, uz napomenu da se avion bez municije srušio nakon obavljanja „borbenog zadatka” pri povratku na bazni aerodrom.

Ruska strana tvrdi da su tri člana posade evakuisana i da je u toku potraga za još jednim pilotom. Ministarstvo odbrane nazvalo je uzrok pada aviona „tehnički kvar“.

Sa druge strane, takođe tokom noćnog napada, ukrajinsko vazduhoplovstvo pored bombardera Tu-22 tvrdi da su po prvi put oborili dve ruske rakete H-22 kao i H-69.

Večerašnji napad Rusije i šta sve tvrde Ukrajinci:

See more

Ukraine 🇺🇦 reports shooting down X-22 Cruise Missiles and X-69 Cruise Missiles for the first time in the war, and one 1 Russian Tu-22M3 Bomber

2/6 or (33%) of X-22 Missiles
11/12 or (91.6%) of X-59/69 Missiles
4/4 or (100%) of X-101, Iskander-K

14/14 or (100%) of Shahed Drones pic.twitter.com/uVNFlsbpSr

— Ukraine Battle Map (@ukraine_map) April 19, 2024

• dve krstareće rakete H-101/555 iz strateškog aviona Tu-95 MS. Obe rakete oborene;
• 14 napadnih bespilotnih letelica Shahed-131/136. Ukrajinci tvrde svih 14 oborenih;
• 12 vazdušno vođenih raketa H-59 ili H-69. Samo je jedna raketa navodno promakla, dok čak 11 tvrde oborenih;
• 2 krstareće rakete Iskander-K. Nijedan projektil nije oboren;
• 6 krstarećih raketa H-22 sa strateških bombardera dugog dometa Tu-22M3. Po prvi put Ukrajina tvrdi obe oborene rakete.
• 1 Tu-22M3 bombarder oboren.

Ukratko o sistemu PVO S-200

S-200, takođe u NATO-u poznat kao SA-5 Gamon, je raketni sistem zemlja-vazduh velikog dometa, koji je razvio Sovjetski Savez 1960-ih godina.

Njegova primarna svrha bila je odbrana velikih područja od bombardera sa velikih visina i drugih vazdušnih pretnji. Raketa je zvanično primljena u upotrebu 1966. Vremenom se broj sistema i lansera S-200 povećavao, dostigavši vrhunac od 130 sistema i do 2.030 lansera 1980-ih i 1990-ih godina.

Raketni sistem se sastoji od dvostepene rakete sa poluaktivnim radarskim sistemom za navođenje. Dolazi u različitim varijantama uključujući 5V21, 5V28 i 5V28V. Varijanta 5V28V ima masu od 7.100 kg, dužinu od skoro 11 metara i maksimalni radni domet od 300 kilometara sa maksimalnom brzinom od 8 maha (9.800 km/h).

S jedne strane, postavljanje modifikovanog S-200 predstavlja nekoliko potencijalnih prednosti. Raketni sistem S-200 ima povećan domet, prvobitno dizajniran da gađa ciljeve na velikim visinama kao što su avioni i balističke rakete.

Ova mogućnost proširenog dometa omogućava napade sa značajnih udaljenosti, potencijalno pružajući prednost u napadu na neprijateljska sredstva duboko na njihovoj teritoriji. Već smo objavili detaljan članak o prednostima i nedostacima takve konverzije kao kao i istoriji sistema S-200.

Sistem S-200 oborio F-16 u Siriji

U seriji sukoba koji su se odigrali između izraelskih i sirijskih snaga, u februaru 2018. godine, izraelski loavc F-16 oboren je od strane sirijske protivvazdušne odbrane kao odgovor na izraelske vazdušne udare. Evo ključnih detalja ovog incidenta:

1. Izraelski vazdušni udar: 10. februara 2018. godine, Izrael je izveo vazdušni udar ciljajući, kako tvrde, iranske pozicije u Siriji. Izraelski udari su bili odgovor na navodno iransku bespilotnu letelicu koja je prethodno, opet navodno, ušla u izraelski vazdušni prostor.
2. Odgovor sirijske protivvazdušne odbrane: Kao odgovor na izraelske vazdušne udare, sirijski PVO sistemi su lansirali rakete zemlja-vazduh, ciljajući izraelske avione koji su bili uključeni u operaciju. Jedna od raketa je pogodila izraelski F-16, što je dovelo do njegovog pada na severu Izraela. Dvojica članova posade su se bezbedno katapultirala, ali su povređena.
3. Izraelski kontranapad: Nakon obaranja F-16, posramljeni Izrael, izveo je masovni “kontranapad” na sirijske i iranske mete u Siriji. Izraelski borbeni avioni su navodno gađali nekoliko sirijskih baterija PVO i drugih vojnih objekata.
4. Žrtve i šteta: Incident je rezultirao uništenjem izraelskog aviona F-16, kao i oštećenjima nekoliko sirijskih sistema PVO. Nisu prijavljene žrtve na izraelskoj strani, dok broj sirijskih i iranskih žrtava ostaje takođe nepoznat.
5. Brige oko eskalacije: Incident je izazvao zabrinutost zbog dalje eskalacije napetosti između Izraela i Sirije, kao i zbog sve veće uloge Irana u sirijskom konfliktu. Istakao je složenu i nestabilnu prirodu sirijskog rata, sa različitim regionalnim i međunarodnim akterima uključenim u njega.

Incident između Izraela i Sirije u februaru 2018. godine pokazuje postojanje stalnih napetosti i vojnih sukoba između Izraela i Sirije. Naglašen je rizik od šire regionalne eskalacije zbog mešanja različitih aktera u sirijski konflikt. Takođe je pokazao da staro gvožđe nije za bacanje.