Iako je reč o raketnom lovcu, Me-163 je predstavljen u ovom tekstu pre svega, zato što je predstavljao jedan od vrhunskih tehničkih dostignuća tog vremena.
Dolaskom Hitlera na vlast u Nemačkoj, projekat raketnog lovca je ubrzan. Testovi sa prototipom aviona Me-163V1, počinju u proleće 1941. godine. Sve je išlo kako je planirano, tako da je 2. oktobra 1941. godine probni pilot Hajni Ditmar (Heini Dittmar), sa ovim prototipom postigao brzinu od 1004 km/h. Međutim, veliki problemi su pratili uvođenje aviona u operativnu upotrebu.
Prvi problem je bio izbor goriva, drugi još gori problem, bio je taj što je avion sletao na trup. Naime kad bi avion počeo da poleće, točkovi bi se odbacili posle poletanja. Ovo je značilo da pri povratku dolazi do grubljeg sletanja, što bi dovodilo do „uzburkivanja” preostalog goriva, koje bi, ako bi došlo do kontakta jednostavno eksplodiralo. Mnogo je aviona izgubljeno prilikom sletanja.
Oko 370 aviona tipa Komet, učestvovalo je u napadima na savezničke bombardere. Prvi borbeni zadatak Me-163 imali su 16. avgusta 1944. godine, ali se susret sa američkim tvrđavama B-17 završio neuspešno. Zbog kratkog trajanja leta, velike razlike u brzini između Kometa i B-17, i topova male početne brzine zrna, bilo je teško postići pobedu. Ukupno je 16 savezničkih bombardera oboreno od strane Me-163, što nije opravdalo velike troškove novca i vremena za program Me-163.
Međutim, avioni Me-163 su velike gubitke pretrpili od britanskih lovaca Tempest i američkih Mustang, koji su ih sačekivali blizu aerodroma sletanja kada su se vraćali sa zadataka gotovo bez goriva.
Pilotima Me-163B velike teškoće su pričinjavali i nepouzdani topovi MK-108, zbog čestih zastoja i velike brzine približavanja pri napadu na bombardere. Kako topovi nisu bili efikasni na daljinama preko 600 m. Pilotima su ostajale nepune četiri sekunde za nišanjenje, gađanje i izbegavanje sudara sa bombarderom.
Poboljšane verzije su uključivale Me-163C, sa dužim trupom, novim štedljivijim motorom koji je omogućavao krstareći let sa manjim potiskom, i Me-263, dalje poboljšanu verziju sa normalnim stajnim trapom. Zbog kraja rata ove verzije ostale su na prototipovima.
Na osnovu dokumentacije dobijene iz Nemačke, Japan je izgradio sedam aviona Mitsubishi J-8M1. Program je prekinut zbog završetka rata.
Ipak, lovac Me-163 je bio projekat ispred svog vremena.
- Proizvođač: Messerschmitt AG.
- Namena: Jednomotorni raketni odbrambeni lovac, jednosed.
- Verzije: Me-163V-1, Me-163V-2, Me-162V-3 (prototipovi), Me-163A (avion bez motora kao jedrilica, izgrađeno svega 10 aviona), Me-163B-0 (lovac sa motorom HWK 109-503A-1), Me-163B-1 (lovac s motorom Walter HWK 109-509A-1), Me-163C, Me-163C-1 (lovci sa novim motorom HWK 109-509A-2), Me-163D (lovac sa novim motorom, manjim trupom i stajnim trapom tipa tricikl) i Me-163S (dvosed koji je isproban posle rata u SSSR).
- Pogonska grupa: Jedan Walter HWK 109-509A-1 raketni motor, potiska 17 kN.
- Dimenzije: Razmah krila 9,33 m; dužina 5,85 m; visina 2,75m; površina krila 18,50 m2; m.pr. 1908 kg; m. maks. 4310 kg.
- Karakteristike: Brzina – maksimalna na visini od 3000 m 960 km/h. Brzina – maksimalna na nivou mora 830 km/h. Brzina penjanja 83 m/s. Operativni vrhunac leta 12100 m. Taktički radijus dejstva 40-80 km
- Naoružanje: Dva automatska topa Rheinmetall Borsig Mk-108 sa po 120 topovskih granata.
- Razvoj: Prvi let prototipa Me-163V-1 bez raketnog motora (kao jedrilica) u proleće 1941. godine. Prvi let sa raketnim motorom Walter R-II-303 jula 1941. godine. Odluka o početku narudžbine operativnih aviona sa redizajniranim raketnim motorom donesena je 1. decembra 1941. godine. Prvi let prototipa Me-163B-1 sa motorom Walter HWK 109-509A-1 avgusta 1943. godine. U operativnoj upotrebi od maja 1944. godine. Prva borbena premijera 16. avgusta 1944. godine. Ukupno je proizvedeno 370 aviona, a od tog broja 279 je isporučeno borbenim jedinicama.
- Korisnik: Nemačka.
