Amerikanci su početkom šezdesetih godina XX veka pokrenuli program GLAD (Grenade Launcher Attachment Development) sa ciljem izbora podvesnog bacača za pušku XM16E1 (M16A1). Suština ideje je bila da se vojnik rastereti od nošenja dva oružja, odnosno da se izgradi višenamenska puška kojom bi bio opremljen svaki borac. Osnovni uslov je bio da bacač koristi municiju 40×46 mm, koja je razvijena za stariji bacač M79.
U prvom trenutku, najbolje rešenje, CGL-4, službeno označeno kao XM148, ponudio je Colt Firearm’s Company. Fabrika je u julu 1966. dobila narudžbinu za 20.000 bacača XM148 koji bi se ispitali u borbenim uslovima u Vijetnamu. Decembra iste godine bacači su stigli u borbenu zonu a u januaru 1967. u Vijetnam odlazi tim za obuku novim oružjem, koji ubrzo zaklјučuje da Koltovo rešenje ne zadovolјava tražene TTZ, te je povučeno iz naoružanja.
Armija je u okviru GLAD programa nastavila rad na bacačima i 1. maja 1968. najpovolјnije ocene je dobila konstrukcija Aircraft Armaments, Inc. (AAI). Posle testiranja podvesnog bacačaAAI 40 mm XM203 u svim klimatskim uslovima, u decembru je usledila narudžbina prvih 600 jedinica a XM203 je u naoružanje armije SAD zvanično uveden 1969. godine.
Američki podvesni bacači su koristili municiju razvijenu za jednometni 40 mm bacač granata M79, a koja je neobično asocirala na rešenje Stjuarta Langa iz 1943. godine, usavršeno idejama Rheinmetall-Borsig AG (Niederdruck System ili High-Low Pressure System). Američki projektil je imao čahuru na čijem dancetu se nalazio zatvoreni cilindar (high pressue chamber) sa bočnim otvorima, napunjen pogonskim punjenjem M2 (crnim barutom). Nakon što bi kapsla inicirala pogonsko punjenje, gasovi bi kroz otvore prodirali u komoru niskog pritiska (low pressure chamber), ekspandirali i potiskivali granatu duž cevi.
M4 sa XM203. 86nd Airborne Division 
M4 Carbine sa XM203 i M21 ABS sa GL11 40x46mm
U SSSR, od 1960. godine su korišćeni jednocevni bacači tipa 40 mm H&K49 i wz-83 Pallad. Конструкторское бюро приборостроения (KBP) na čelu sa Valerijem Telešom (Валерий Николаевич Телеш) je tek 1978 godine razvio domaći podvesni bacač 40 mm Požar (Кoстјор, подствольный гранатомёт ГП-25 Костёр) za AP na bazi sistema Kolašnikov. Tokom 1989, u rusku armiju je primlјen usavršeniji podvesni bacač, jednostavnije konstrukcije i manje ukupne mase, 40 mm GP-30.
No, u SSSR je razvijena municija VOG-25 (выстрел с осколочными гранатой 25) bez čahure. Na dancetu granate se, naime, nalazio tzv. метательный заряд – cilindar sa kapslom, pogonskim punjenjem i otvorima – na dancetu. Nakon čto bi kapsla inicirala pogonsko punjenje, gasovi bi isticali kroz donje otvore i potiskivali granatu kroz cev (u suštini, mlazni, reaktivni princip).
Podvesni bacač granata BGP 40 mm M70
U Zastava-Oružju su, na onovu ruskog GP-25 Kostjor, razvijena dva tipa podvesnih bacača. Bacač granata 40 mm M70 razvijen je za srednju generaciju 7,62 mm AP M70 B1 i M70 AB2.
Abakan AN-94 sa GP-25
Kostjor GP-25
Namenjen je za gađanje neprijatelјske žive sile, lako okloplјnih i neokloplјenih vozila, neposrednim gađanjem do dalјine od 50 do 400 m (donjom grupom uglova) i posrednim gađanjem do dalјina od 200 do 350m (gornjom grupom uglova). Prednji i zadnji mehanički nišan se koriste za direktno nišanjenje, a za posredno nišanjenje je predviđen visak.
Bacač ne može funkcionisati kao samostalno oružje; upotreblјiv je samo nakon postavlјanja na predviđenu automatsku pušku. Punjenje se obavlјa sa usta cevi. Može da prihvati granate sa projektilima parčadnog, kumulativnog i zapalјivog dejstva, dimne i vežbovne projektile.
Unutrašnjost cevi je hromirana, čime je osigurana dugotrajnost i preciznost sredstva. Prednji i zadnji mehanički nišan se koriste za direktno nišanjenje, a za posredno nišanjenje se koristi visak.
Kalibar bacača je 40 mm masa – 1.500 g, ukupna dužina – 323 mm, dužina cevi – 120 mm, početna brzina granate iznosi 76 m/s, maksimalni efeksni domet je 400 m, radijus ubojnog dejstva TF granate 20 m a borbena brzina gađanja do 6 granata/min.
Podvesni bacač granata GL M11 40×46 mm
”Zastava Oružje” je razradila i bacač granata zasnovan na dizajnu američkog M203 – 40×46 mm GL (Grenade Launcher) M11.
Oružje je prilagođeno novoj ”Zastavinoj” seriji streljačkog oružja M21 i M05 (usavršeni M21) a može se koristiti i autonomno, sa pištoljskim rukohvatom i preklopnim kundakom.
GL M11
U zavisnosti od varijante, ukupna dužina bacača je 315 ili 655 mm (sa kundakom), dužina cevi – 235 mm, masa 1600 ili 2400 grama.
