Iran predstavio svoju najnoviju modifikaciju glavnog borbenog tenka M60 američke proizvodnje – Sulejman 1402

Iranska vojska je 1. septembra predstavila lokalno unapređenu verziju glavnog borbenog tenka M60 američke proizvodnje, nazvanog „Sulejman 1402“.

Unapređeni tenk je predstavljen tokom ceremonije održane u Centru Kopnene vojske Šahid Zarharan. Ceremoniji su prisustvovali glavni komandant iranske vojske general-major Abdolrahim Musavi i komandant kopnenih snaga iranske vojske brigadni general Kijumars Hajdari.

Neke tenkove M60A1 su SAD isporučile Iranu pre islamske revolucije 1979. godine. Trenutno je oko 150 tenkova ovog tipa ostalo u službi iranske vojske.

Nadogradnja Sulejman 1402 uključuje novi oklopni paket, sistem za upravljanje vatrom, daljinski kontrolisani mitraljez, laserski sistem upozorenja i infracrveni ometač za protivtenkovske vođene rakete. Još uvek nije jasno da li iranska vojska planira da unapredi sve svoje tenkove M60 na ovaj standard.

Suočen sa ozbiljnim pretnjama iz Sjedinjenih Država, Izraela i drugih, Iran neprekidno radi na jačanju svojih vojnih sposobnosti.

Dok je većina medijske pažnje privučena masovnom iranskom programu raketa i dronova, razvoj tradicionalnijih vojnih sredstava, poput vatrenog oružja, borbenih vozila i artiljerije, takođe napreduje.

Tenk M60 Patton je američki glavni borbeni tenk razvijen 1950-ih godina. Njegov razvoj počeo je kao poboljšanje M48 Pattona, s ciljem unapređenja oklopa, naoružanja i pogonskog sistema. M60 je bio naoružan topom od 105 mm i imao je bolju zaštitu i pouzdanost u odnosu na prethodnike.

Koristio se u mnogim oružanim snagama širom sveta i učestvovao je u brojnim sukobima, uključujući Arapsko-izraelske ratove. Iako je tokom vremena zamenjen modernijim tenkovima kao što su M1 Abrams, M60 je i dalje u upotrebi u nekim zemljama.

Tenk M60 ima dugu istoriju u iranskoj vojsci, naročito u periodu pre Islamske revolucije 1979. godine. Pre revolucije, Iran je bio ključni saveznik SAD-a na Bliskom Istoku, i kao rezultat toga, iranska vojska je dobila značajan broj američkih tenkova, uključujući M60 Patton.

Nakon revolucije, odnosi između SAD-a i Irana su se pogoršali, ali iranska vojska je nastavila da koristi američku opremu. Tokom Iransko-iračkog rata (1980-1988), M60 je bio jedan od ključnih tenkova u iranskom arsenalu, često protiv iračkih tenkova sovjetske proizvodnje. Iako su sankcije i nedostatak rezervnih delova otežali održavanje, Iran je uspeo da održi operativnost ovih tenkova kroz domaću proizvodnju delova i modifikacije.

Danas, iako je zastareo u poređenju sa modernijim tenkovima, M60 je i dalje u upotrebi u Iranu, često u modernizovanom obliku. Iran je razvio i sopstvene brojne verzije modernizacija ovog tenka, uključujući poboljšanje oklopa i sistema naoružanja, kako bi produžio njegovu operativnu vrednost.

Istorija borbi M60

M60 je često bio u situacijama gde je morao da se suprotstavi novijim i tehnološki naprednijim protivnicima, ali se pokazao kao izdržljiv i solidan tenk, posebno u rukama iskusnih posada i u uslovima gde su bili dostupni rezervni delovi i podrška.

Iako nije bio široko korišćen kao glavni borbeni tenk u Vijetnamu, M60 je korišćen u ograničenom broju za odbranu baza i podršku kopnenim snagama. Njegov top od 105 mm bio je efikasan protiv neprijateljskih bunkera i utvrđenja.

Izrael je koristio M60 u Jomkipurskom ratu 1973. godine. M60 se pokazao kao moćno oružje, iako su se tenkovi suočili sa značajnim gubicima zbog upotrebe modernih protivtenkovskih projektila od strane arapskih snaga.

Kada govorimo o operaciji Pustinjska oluja 1991. godine, M60 je korišćen u manjem obimu od strane američkih savezničkih snaga, uključujući marince. Tokom operacije, M60 se okušao protiv iračkih tenkova T-54, T-55 i T-62, iako je bio inferioran u odnosu na moderne tenkove M1 Abrams.

Grčka i Turska su obe koristile M60 u različitim vežbama i razradama potencijalnih sukoba, a turska vojska je koristila modernizovane verzije M60 tokom svojih operacija u Siriji.